PIRACKI SYGNAŁ NA OCEANIE ABSURDU # 2

„Praca w mediach to służba, która ma za zadanie budzić świadomość. Nie wszystko służy temu, by coś sprzedać.” James Nachtwey

OJCIEC SYN I DUCH

Redukcja jest esencją panującej tutaj religii w zachodniej półkuli mózgu i jest oparta na matematycznej precyzji liczb pierwszych, na wyobrażonym podziale wyobrażonej skali. Na wdrukowanym przekonaniu o istnieniu osobowego bytu absolutnego, który jest zajęty wiecznym osądzaniem swojego własnego dzieła. Stworzyliśmy siebie na to podobieństwo. Religia – Nauka ta ma dwa pozornie sobie przeciwstawne oblicza, jednak w rzeczywistości bazuje na tym samym zakodowanym w nas ograniczeniu. Otwartość nauki, dogmatyzm religii. Moc wiary, doczesność nauki. To w istocie jest jeden Mechaniczny Bóg. Dwójca jedyna i wszechpanująca. Na tej samej zasadzie działa System Zarządzania Stadem – Pozorna Wszechświatowa Demokracja. Lewica – prawica. Demokraci – republikanie. Liberałowie – Konserwatyści. Spolaryzowany świat Mózgogłowia. Albo – Albo zatriumfowało w mroku dziejów. Selektywny redukcjonizm stał się wiodącą – wiążącą linijką Kodu. Wizytówką.

Motywem przewodnim.
Nośnikiem fabuły.
Klątwą.

CZYTAJ DALEJ W PINIAK BLOG »

„Opisując działanie rozmaitych maszyn, często korzystamy z antropomorficznych sformułowań, czasami żartobliwych; na przykład mówimy: „mój samochód nie chce ruszyć” lub „mój zegarek wciąż myśli, że jesteśmy w Kalifornii” , lub też „mój komputer twierdzi, że nie rozumie ostatniej instrukcji i nie wie, co ma zrobić”. Oczywiście nie chcemy w ten sposób naprawdę dać do zrozumienia, że samochód czegoś nie chce, zegarek myśli, a komputer coś twierdzi, rozumie lub nawet wie. Niemniej takie wyrażenia rzeczywiście coś opisują i pomagają nam zrozumieć sytuację, pod warunkiem że interpretujemy je zgodnie z intencjami wypowiadającego i nie bierzemy ich dosłownie. Dokładnie w taki sam sposób traktuję rozmaite twierdzenia zwolenników AI co do cech umysłowych skonstruowanych przez nich maszyn — i to niezależnie od ich własnego rozumienia tych twierdzeń! ”

Roger Penrose. „Nowy umysł cesarza. O komputerach, umyśle i prawach fizyki”.

WIĘCEJ W PINIAK BLOG »

DAVID KRAKAUER

„Innym nieporozumieniem może być przekonanie, że istnieje jakiś jeden najlepszy sposób widzenia świata. Rodzaj monoteizmu. Nie sądzę, by to było prawdą. Naprawdę czuję, że dobra poezja daje równie prawdziwe wejrzenie w naturę rzeczywistości co matematyka czy nauki ścisłe. Inne! I tak jest okej. Zadziwiają mnie ludzie deklarujący, że nie czytają beletrystyki czy poezji. Co to dokładnie znaczy? To znaczy, że interesuje mnie tylko pewien rodzaj rzeczywistości? Przypuszczalnie ten, który prowadzi do dużych pieniędzy. Trzeba zapewniać ludzi, że wszystkie te podejścia są wartościowe, że wszystkie dają jakieś wejrzenie w rzeczywistość, tworzą jakieś reprezentacje... To, co robił Rothko, Chirico, co robił Wallace i moi idole – to też przybliża nas do zrozumienia. Bardzo to ciekawe...

Czy wszystkie nasze wysiłki powinny być oceniane pod względem użyteczności? Moja odpowiedź brzmi: nie. Jednym z cudów tego typu „badań” jest fakt, że i tak generują użyteczności, i to fantastyczne. Ale ocenie powinno podlegać też to, co te użyteczności dają tobie. To bardziej radosny sposób zaangażowania w istnienie. Cóż, to odwieczne refleksje... Szkoda, że tak trudno wcielać je w czyn. Możemy o nich poczytać, posłuchać, porozmawiać, ale trudno nimi żyć.

Nieskończona jest liczba ludzkich szaleństw, głupstw. I świetnie, ale to niespecjalnie mnie interesuje. Jestem bardzo optymistyczny. Jeśli zauważymy, ile osiągnęliśmy – politycznie, medycznie, etycznie... To realny postęp. Zdarzają się te przejściowe awarie, polityczne incydenty prowokowane przez bandę kretynów, którzy doszli do władzy na skutek ksenofobii. Ale to minie. I będziemy dalej czynić postępy, odkrywać. Kontynuowanie tej praktyki wymaga głębszego zrozumienia historii – i prawdziwej różnorodności charakterów i stylów. W przeciwnym razie będziemy rządzeni przez AlphaGo Zero, albo będziemy spędzać cały nasz czas, grając w go... Tak. Trzeba ponownie porozmawiać o wartościach. Być może to jest klucz do przyszłości.”

DAVID KRAKAUER

Badania Davida dotyczą ewolucji inteligencji i głupoty na Ziemi. Obejmuje to badanie ewolucji genetycznych, neuronalnych, językowych, społecznych i kulturowych mechanizmów wspomagających pamięć i przetwarzanie informacji oraz badanie ich wspólnych właściwości. Pełnił funkcję dyrektora założyciela Wisconsin Institutes for Discovery, współdyrektora Center for Complexity and Collective Computation oraz profesora genetyki matematycznej na Uniwersytecie Wisconsin w Madison. Był stypendystą w Genomics Frontiers Institute na Uniwersytecie Pensylwanii, Sage Fellow w Sage Center for the Study of the Mind na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara, wieloletnim stypendystą Institute for Advanced Study oraz profesorem wizytującym ewolucji na Uniwersytecie Princeton. W 2012 r. został umieszczony na liście Smart List magazynu Wired: Fifty People Who Will Change the World. W 2016 r. został umieszczony na liście wizjonerskich liderów wspierających globalne badania i biznes, sporządzonej przez Entrepreneur Magazine.

Wcześniej był przewodniczącym wydziału oraz profesorem-rezydentem i profesorem zewnętrznym w Santa Fe Institute. Absolwent Uniwersytetu Londyńskiego, gdzie uzyskał stopnie naukowe w dziedzinie biologii i informatyki. W 1995 r. dr Krakauer uzyskał tytuł doktora filozofii w dziedzinie teorii ewolucji na Uniwersytecie Oksfordzkim. Pozostał w Oksfordzie jako pracownik naukowy, a dwa lata później został mianowany Wellcome Research Fellow w dziedzinie biologii matematycznej i wykładowcą w Pembroke College.

https://www.santafe.edu

Cytat z książki: Karol Jałochowski. „Heretycy, Buntownicy, Wizjonerzy. 22 podróże z największymi umysłami naszych czasów”.

---

JAMES NACHTWEY

James Nachtwey, (ur. 14 marca 1948 r. w Syracuse, Nowy Jork, USA) - amerykański fotoreporter, znany ze swoich poruszających obrazów wojen, konfliktów i wstrząsów społecznych.

Nachtwey ukończył Dartmouth College, gdzie studiował historię sztuki i nauki polityczne, a następnie służył w marynarce handlowej. Pod wpływem pracy fotografów podczas wojny w Wietnamie i pod wrażeniem siły, z jaką zdjęcia przekazują natychmiastowość wydarzeń, stał się samoukiem w dziedzinie fotografii. W latach 1976-1980 był fotografem prasowym w Nowym Meksyku, a w 1980 r. przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie pracował jako niezależny fotograf. Tam związał się z agencją Black Star. Po pierwszym zagranicznym zleceniu, w Irlandii Północnej, pracował w Ameryce Środkowej, na Bliskim Wschodzie, w Afryce i Europie Wschodniej. Zdjęcia, które zarejestrował w tych miejscach, ukazały się w wielu międzynarodowych wydawnictwach, takich jak National Geographic, Life, Time, El País i L'Express. W 1984 r. został kontraktowym fotografem magazynu Time. Od 1986 do 2001 r. był członkiem spółdzielni fotograficznej Magnum, kiedy to został jednym z członków założycieli VII Photo Agency, nazwanej tak od liczby jej członków założycieli. Z agencji tej odszedł w 2011 r.

Nachtwey otrzymał wiele z najbardziej cenionych nagród fotograficznych, wiele z nich wielokrotnie, w szczególności Złoty Medal Roberta Capy, tytuł Fotografa Roku Magazynu oraz World Press Photo Roku. Porównywany do Roberta Capy za jego poczucie współczucia i zaangażowanie oraz do Henri Cartier-Bressona, który go zainspirował, za kompozycję, Nachtwey powiedział o swojej pracy:

„To, co wiem o formalnych elementach fotografii, wykorzystuję w służbie ludzi, których fotografuję - nie na odwrót. Nie próbuję wypowiadać się na temat fotografii. Staram się za pomocą fotografii wypowiadać się na temat tego, co dzieje się w świecie. Nie chcę, aby moje kompozycje były samoświadome".

To współczucie - które było szczególnie przekonujące w obliczu śmierci, zniszczenia i nieludzkiego traktowania, których był świadkiem przez ponad trzy dekady - pozwoliło mu zarówno być obecnym, jak i rejestrować rozdzierające serce momenty z życia ludzi na całym świecie.

Wśród książek Nachtweya są Deeds of War (1989) i Inferno (1999).

Strona: http://jamesnachtwey.com/